tinus-bieb.reismee.nl

Hell avontuur richting Alpine road, Mount Buffalo National park

Hoi allemaal!

Lang geleden dat we wat geplaatst hebben, sorrrrrrrry!

We hebben elke dag zoveel gedaan dat we eigenlijk geen tijd hebben gehad om iets te typen of plaatsen....

Laten we als eerst verder gaan waar we gebleven waren.... na een onrustige nacht vervolgden we onze reis naar Mount Buffalo national Park. Dit zou onze eerste lange auto rit worden. We hadden eerst in de planning om onderweg naar een ander National Park te gaan en daar te slapen, maar omdat het zulk slecht weer was vandaag besloten we in 1 rit door te rijden naar Mount Buffalo national Park.

We konden 2 wegen nemen, via de snelweg, wat cker 5uur en heel veel kilometers extra zou zijn of de kortere route wat iets minder goed zichtbaar was op de kaart. Wij gingen voor de 2e optie en we hebben het geweten ook! Ik ben nog nooit zo bang geweest in de auto......

Deze weg begon mooi, wel merkten we dat we steeds meer omhoog de berg in reden. Dit was letterlijk een regenwoud waar we doorheen reden, bomen zo hoog en echt onbeschrijfbaar mooi. Onze navigatie gaf aan dat het 3uurtjes rijden zou zijn via deze weg... dat kwamen we wel door!(dachten we)....

ik denk na een uur rijden 3 auto's te zijn tegen gekomen, kwamen we op een onverharde weg terecht.. dit was vervelend, maar we konden moeilijk omkeren.. Wij met onze hyundai i20 over een weg waar je eigenlijk het beste met je jeepje overheen kon..

Als het nog niet erger kon, de weg werd alleen maar erger, diepe gaten in de weg, grote stenen en dan berg opwaarts langs de afgrond.. want ook dat was nog aanwezig. Wij met 20 km per uur met angst tussen onze billen hopend dat we de top zouden halen.. oke ik overdrijf, ik (bieb) heb letterlijk al deze 65 km zo gezeten.. tinus super gefocust met ook angst, maar die was meer geconcentreerd op het gaten ontwijken, niet slippen en niet de afgrond insturen. Deze hele weg zijn we 0 mensen tegen gekomen.. we hielden maar vol dat er gauw weer asfalt kwam, maar helaas.... we hebben cker meer dan 60 km, 20km per uur gereden.. op een gegeven zaten we zo hoog in de berg dat we boven de wolken uit waren.. er stonden ook borden dat de weg gesloten is in de wintermaanden.. nou wij snappen heel goed waarom.. onderweg wou tinus op een picnic area stoppen om even wat te eten en een break te houden. Was serieus een smal weggetje langs de afgrond wat naar een picknick area zou lijden.. Je raad het al, geen plek te bekennen. Tinus uitgestapt, komt ie kokhalzend de auto in.. bleek het een afgesloten stuk terrein te zijn waar allemaal dooie dieren hingen.. te erg gewoon. Wij meteen omgekeerd en terug onze weg naar hopelijk het einde van deze drama vervolgd.

Op een gegeven moment begonnen er hekjes tevoorschijn te komen van boeren.. Hier kwamen we ook wilde koeien tegen die voor onze auto liepen en stonden. We hoefden nog maar een stukje stond er op onze navigatie tot we bij een gewone snelweg uit zouden komen. Bijna op de top kwamen we bij een dal waar blijkbaar een hele erge bosbrand was geweest. Een heel groot dal met alleen maar afgebrande bomen, echt bizar om te zien.

Na een halfuur ongeveer was het einde in zicht.. EINDELIJK. We reden omhoog tot de top, waar de snelweg die we eigenlijk beter hadden kunnen nemen (2 eigenwijzen hier blijkt maar weer) zichtbaar was.

Nog 100 meter, 50 meter, 30,20,10.... omygod, op de top van de berg, nog steeds niemand te bekennen, wij met z'n 2 met onze 'baas' (onze hyundai i20,gedoopt naar baas na dit avontuur) op de top van de Alpine.. bizarre stilte en alleen maar Alpen om ons heen.

Wij over de Alpine road richting onze Campground.. in het donker onze tent opgezet en eindelijk om 2100uur savonds eten!!!! Ons eerste kampvuurtje waren we dan ook cker trots op! Het is jammer dat er zoveel vieze kikkers waren, omringd werden we door ze. Op de auto, bij de wc's douches grond brrrrr. Gauw slapen en op naar de volgende dag. Dit was ons dagje wel!



Wilsons promontory national Park

Na een goede nachtrust hebben we onze spullen gepakt en zijn we richting Tidal River gereden, een aangeraade hike route in Wilsons Promontory National Park. De weg ernaar toe was al echt super mooi door het park heen. Uitzichten over dal en offroad wegen door de 'bush bush 'die leidde naar nog veel mooiere uitkijkpunten en stilte natuur.

Eenmaal aangekomen besloten we naar de top te hiken. Tidal River Lookout, dit was een hike van ander half uur. Eenmaal boven op de top hebben we uitgebreid geluncht. Romantischer kan niet! :P

Hierna gingen we naar een ander uitzicht punt wat een halfuur hiken was naar de andere kant.

Hier zagen we een kangeroo en eindelijk een slang!!

Toen we aan kwamen bij Pillarpoint was het uitzicht adembenemend. Alsof we op de top van de wereld stonden!


We besloten terug te gaan naar beneden waar we echt zeker wel 50 krabbetjes zagen en omringd werden door papegaaien in alle kleuren die je maar kan bedenken! We planden richting onze gratis camping te reizen wat nog ander half uur rijden was.

Na een half uurtje rijden zagen we bordjes naar een 18e eeuw begraafplaats en besloten hier een stop te maken. Er was een huisje op de parkeerplaats met toiletten en een douche zagen we. We besloten na terugkomst eindelijk na 2 dagen gratis te douchen!!!

Het pad naar de begraafplaats was echt eng.. een luguber paadje waar je alleen maar stilte hoorde en het waaien van de bomen. Onderweg zagen we nog een bot van wat wij denken een kangeroo. Aan het einde van dit paadje stond 1 graf met een hek erom heen, waar schijnbaar meerdere mensen in lagen.

Wij foto gemaakt en weer weggegaan....... lekker gedoucht en richting onze gratis camping Franklin River Reserve gegaan.


Er was nog steeds storm voorspeld en het hoosde super hard, dus we hebben onze tent in turbo snelheid opgezet, eten gekookt onder een grote boom en zijn daarna lekker onze slaapzak ingekropen.

First night camping

Vandaag werden we opgehaald door het nichtje van Patty die ons naar Europcar bracht. Hier hebben we een auto gehuurd voor de hele week, een hyundai i20.

Eerst zijn we naar Melbourne city gereden, waar we boodschappen hebben gedaan voor de aankomende 3 dagen, aangezien we gaan kamperen. Super veel zin in! Het schijnt te gaan stormen en regenen, dus hebben we weer geluk mee! :P

Na 5 keer(als het niet meer is)hetzelfde rondje te hebben gereden, aangezien onze navigatie niet mee werkte, vertrokken we dan eindelijk naar onze volgende bestemming: Wilsons Promontory National Park. Het was ongeveer 3 uur rijden. Toen we al in de buurt kwamen van het park kwamen we allemaal bordjes tegen van wildlife in het wild. Op een gegeven moment waren we ff langs de weg gestopt om misschien wat dieren te spotten... niks te zien totdat ik omhoog keek en er een Koala boven in de boomtop zat te chillen!! Zo leuk haha

Het was al best wel laat in de middag toen we bijna bij het park waren dus besloten we eerst naar onze camping Shallow Inlet Campground te gaan, tent op te zetten, lekker wat te gaan eten en dan morgen het park in te gaan. De camping lag aan een strand en een heel groot water. Hier hebben we mooie strandwandeling gemaakt en zonsondergang bekeken. Zo bijzonder mooi met al die kleurtjes. We zagen al de hele tijd wat zwemmen, wij dachten 2 grote vissen die synchroon zwemmen, bleek het een grote rog te zijn!!!

Savonds laat moest ik naar de wc die een paar meter verderop was... keek ik op de grond op de weg ernaar toe, waren er ALLEMAAL KAKKERLAKKEN. kleintjes, ik werd zo gek.. voortaan geen wc bezoeken voor bieb meer in het donker haha




Family time

Vandaag was de dag dat ik (bieb) eindelijk mijn oom en neven mocht ontmoeten..... ik had hier zoooooo lang naar uit gekeken.

Sochtends werden we opgehaald door me oom, wat leuk en toch apart tegelijk.... alsof ik hem al jaren kende.

We gingen eerst naar zijn huis een halfuur verderop, hier ontmoette wij mijn andere neven en zijn exvrouw, super leuk!

We gingen met z'n alle naar het station, om vervolgens met de trein naar Melbourne City te vertrekken.

Het was echt super warm, boven de 35 graden dus we besloten na onze lunch in Crown (super groot casino, restaurants, dure winkels iets) om richting The Botanical Garden te gaan. Hier hebben we een Memorial bezocht, waar je bovenop en ook ondergronds naar binnen kon. Echt super mooi en bijzonder. Daarna liepen we verder naar de tuinen zelf, erg leuk met al die kleurtjes en mooie planten en bloemen.

Hier vandaan liepen we terug naar het centrum, om St. Pauls Cathedral te bezoeken, wauw... die ruimte van binnen.. groot, bizar en super mooi. Mochten helaas geen foto's maken om het met jullie te delen.

Hierna liepen we richting de graffiti straten, wat foto's gemaakt en toen door naar de Macca's........ zo noemen ze hier de Mac Donald's. XD na het eten richting de pub waar we onze dag hebben afgesloten met een lekkere borrel. Afscheid genomen van me neven en met Oom Fred en zijn vrouw naar huis. Boodschappen gedaan, en toen werden we thuis gebracht.

Afscheid nemen is nooit leuk, maar ik ben echt super blij dat ik hun heb mogen ontmoeten!



Phillip Island

Vandaag, 19 maart, hadden we afgesproken met een reisgenootje(Hailey) van Bieb... zij waren samen in de USA geweest. We hadden afgesproken om met z'n 3e naar Phillip Island te gaan.

Wij zijn met de trein vanuit Werribee naar Cranbourne vertrokken, waar we 2 uur later arriveerden. Hier stond Hailey met de auto op ons te wachten... NICE!

We sprongen bij Hailey in de auto en vertrokken naar Phillip Island.... na 1.5 uur rijden kwamen we aan op Phillip Island.

Hier zijn we als eerste naar Smith gereden om even een lekker broodje te halen.... Hierop besloten wij om naar Pyramid Rock te gaan. Deze rots ligt op het uiterste puntje van het eiland in het water en OOOW mijn GOD..... wat hadden we hier een fantastisch uitzicht!!

Daarna zijn we naar een Koala recervaat geweest. Hier kon je deze schattige pluizenbollies in de natuur zien.

Daarbij was dit onze eerste ontmoeting met familie Kangoeroe die in het wild aan het chillen waren, ZO LEUK!

Daarna naar de andere kant van het eiland gereden en beland bij Nobbies. Dit is een super mooi uitkijk punt aan de rand van het eiland, waar je zeehonden en pinguïns kan spotten. Maar helaas, geen diertjes gezien:(

We hadden alle 3 zin om lekker op het strand te vertoefen en zo kwamen we bij Flynn Beach terecht. Bij aankomst zagen we een meeuw een stuk van een octopus eten, IEEL!

Na een uurtje besloten we richting de hoofdstraat te gaan 15 minuten rijden. Hier hebben we gegeten, beetje de toerist uitgehangen en foto's gemaakt van de mooie auto's die die dag rondreden vanwege het grandprix circuit wat daar zit.

Na het eten gingen we richting de pinguïn parade. OMG, dit was serieus 1 van de schattigste dingen die we ooit hebben gezien. De pinguïns vertrekken sochtends in de zee, om dus vervolgens savonds weer terug te komen en in groepen naar huis te lopen. Met zonsondergang, daarna een volle sterrenhemel en elkaar was dit bijzonder om mee te maken.


Healsville Sanctuary

Vandaag de dag, EINDELIJK gingen we op stap. Op 2 uurtjes rijden het dierenpark Healsville Sanctuary.

We hebben zoveel dieren gezien, word er gewoon weer blij van als ik eraan terug denk!!!! Koala beren, wombats, Pussums (TESCHATTIGENDIEWILIKMEENAARHUISNEMEN ), Tasmanian Devil, kangeroos, vogelbekdieren en nog veel meer.

Onze dag kon niet meer stuk, daarbij kwam ook dat we super lekker weer hadden met 30 graden, volop zon en een klein briesje..... ons witte Hollandse huid is weer gevoed met zonnige vitamines. No worries, we will send some to you

Martijn en Aard gingen naar de auto om onze koelbox te halen, hadden ze de autosleutels opgesloten in de auto........... best vervelend als je 2uur verwijderd bent van de reservesleutels.

Wij de Australische anwb gebeld, uurtje wachten.. Wij blij, uurtje langer in het park, no stress!

Eenmaal gearriveerd bleek dat de auto zo goed beveiligd was dat zelfs de pechhulp ons niet kon helpen. Moesten we met de taxi naar het station om vervolgens de autosleutels op te halen, terug te reizen naar Healsville en zo de auto weer op te halen. GEKKENWERK!!!

Gelukkig pakte Patty haar neefje na 5 keer bellen de telefoon op en die is de reserve sleutels gaan halen en samen met zijn vrouw naar Healsville Sanctuary gereden om de auto te halen en bij ons af te leveren.

Wij hadden namelijk de taxi gepakt naar een dropje Lilydale (halfuurtje van Healsville Sanctuary vandaan) om daar te gaan avond eten en hooguit 2uurtjes te wachten op Patty haar neefje en zijn vrouw met onze auto!

Eindstand: vanaf 16.00uur tot 22.30uur gewacht, 00.30uur thuis. Kost wat, heb je wat.

3 keer is scheepsrecht zeggen ze, 2 dagen ziek en 3e keer bad luck met de sleutels.... Gauw op naar dag de volgende dag!

Nothing has changed yet..........

Heel leuke 2e dag zo.. NOT

Gelukkig hebben Aard en Martijn nog boodschappen gedaan en nog wat van de dag gemaakt.

Later de dag hoefde bieb niet meer te overgeven, maar was alleen de koorts nog aanwezig. We besloten om langs een Display Village te gaan, om er even tussen uit te gaan. Dit is een buurt met alleen maar ingerichte model huizen.

3 badkamers, 5 slaapkamers, 3 huiskamers en een uitgebouwde keuken.... meteen een contract getekent voor ons nieuwe huis. Jullie zijn van harte welkom!

Aankomst bij Aard en Patty

Amsterdam-Melbourne

Het heeft even geduurd, maar na ander half uur vertraging IN HET VLIEGTUIG op schiphol, maar een halfuur overstap in Hong Kong en meer dan 24uur reizen zijn we dan eindelijk aangekomen in Australieeeeeeee!!

Alles ging goed met de security dingen en onze tassen.. en we stonden eigenlijk in een gauw tempo buiten.

We zouden worden opgehaald door vrienden van de familie Aard en Patty. Hier verblijven wij tot zondag.



Omdat we gisternacht pas thuis kwamen en rond 2uur gingen slapen, hadden we ons plan gewijzigd. We zouden vandaag al naar The Great Ocean Road gaan, maar dat zou veelste kort slapen zijn, geen rust en veelste kortdag. We besloten om Melbourne City te bezoeken.

Toen bieb opstond voelde ze zich al niet heel lekker. Maar we besloten na het ontbijt toch onze planning voort te zetten en naar Melbourne The City te gaan. Omdat Aard zijn portemonnee was vergeten moesten we weer terug naar huis, waarbij bieb meteen moest overgeven... Vanaf hier hebben we alsnog een poging gedaan om met de trein naar Melbourne The City te gaan, we zijn hier voor een koffie geweest ( Aard en Tinus) en bieb heeft alleen de wc''s gezien. Na ander halfuur besloten we terug naar huis te gaan omdat bieb alleen maar achteruit ging. Eenmaal thuis besloten we het even aan te kijken.... na een paar uur slaap besloten we naar de dokter te gaan. Uitslag: voedselvergiftiging en uitdroging.

Pillen, slaap en vochttoebrengende (rare) drankjes..................

Goed begin van onze vakantie! NOT.